ιεροδικαστικός

-ή, -ό

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην Ιερά Εξέταση

2. (για δικαστική ή αστυνομική ανάκριση) βίαιος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιεροδικαστής. Η λ. μαρτυρείται από το 1856 στο Γαλλοελληνικόν και Ελληνογαλλικόν Λεξικόν τού Σκαρλάτου Βυζάντιου].